De VvE en de twijfelbepaling in de splitsingsreglementen; betekenisloos?

In de @rijssenbeek van 30 juli 2021 en 9 december 2020 is geschreven over het onderscheid tussen de privé- en gemeenschappelijke gedeelten en zaken. De uitleg over of iets wel of niet gemeenschappelijk is levert regelmatig geschillen op tussen de leden. Maar wat als de vergadering een besluit neemt over de uitleg van de splitsingsakte op basis van de zogenaamde ‘twijfelbepaling’?

Uitleg
Volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad (zie HR 1 november 2013 ECLI:NL:HR:2013:1078 en HR 14 februari 2014 ECLI:NL:HR:2014:337) is het uitgangspunt in beginsel: uitleg van de tekst naar objectieve maatstaven. Dat is van belang in verband met de rechtszekerheid. Uit de splitsingsakte moet immers blijken wat de rechten en plichten van een (nieuw) lid zijn. 

Twijfelbepaling
In de modelreglementen (MR) 1973, 1983, 1992 en 2006 staat een bepaling opgenomen dat de vergadering bij twijfel kan besluiten of bepaalde gedeelten en/of zaken gemeenschappelijke zijn.

Betekenisloos?
De twijfelbepaling lijkt een uiterst nuttige bepaling, maar uit de jurisprudentie blijkt dat dat anders is.

Een beroep op de twijfelbepaling (op basis van MR 2006) kwam onder meer aan de orde in een uitspraak van de rechtbank Overijssel van 13 februari 2019. In die kwestie had de vergadering besloten dat alle vlonders gemeenschappelijk waren. De rechtbank oordeelde dat de twijfelbepaling geen uitkomst biedt en kwesties van uitleg dienen te worden opgelost aan de hand van de objectieve maatstaven. Oftewel het besluit van de VvE was nietig.

Onlangs heeft de rechtbank Amsterdam (in een nog ongepubliceerde uitspraak) ook geoordeeld over een besluit van de vergadering van een VvE (op basis van MR 1992) dat bepaalde zaken gemeenschappelijk zijn. De rechtbank gaat daar niet in mee en oordeelt (eveneens) dat een besluit van de vergadering, dat een uitleg van de splitsingsakte inhoudt, nietig is. Met deze uitspraak bevestigt de rechtbank welbeschouwd de eerdere jurisprudentie en dat artikel 10 MR 1992 in feite nutteloos is.

MR 2017             
In MR 2017 is de twijfelbepaling verdwenen. Wel is een artikel opgenomen met een weergave van de overwegingen van de Hoge Raad over de uitleg van de akte (artikel 22 MR 2017). Dat geeft de VvE handvatten hoe om te gaan met de uitleg van de akte, indien zich tegenstrijdigheden en/of onduidelijkheden voordoen.

Bron: Rijssenbeek Advocaten

februari 8, 2022

Tags: